Ben
Karçiçeklerinin küskün baharı
Bitmeyen ayazıyım zemherinin
Doğmayan güneşiyim
Bir türlü gelmeyen sabahın
Kör kuyulara atılmış Yusuf’um ben
Tur dağında yalnız bir Musa
Sessizliği çoğaltan karanlık bir odayım
Yaralarını kor ateşlerde ağulayan bir şaşkınım
Kanatsızım
Çaresizim
Dilsizim
Ben!
İnsanlığın yalnızlık ezgisiyim.