Ayın ondördü gibi,
Kalbimin ortasından yırtılıyorum
Gecenin bir yarısında
Acılarımı ve sancılarımı deşiyor
Yaralarımı kanatıyorum bir bir
Zemheri ayazında kalmış bir serçe misali,
Anne!
Ben çok üşüyorum
Yastığımda çoğalıyor gözyaşlarım
Gazel yaprağı gibi sararıp
Titreyerek düşüyorum yokluğun kucağına
Sürekli kendi yalnızlığıma koşuyorum
Anılarımın aydınlık yanlarına sığınıp
Rüyalarımda gülümsüyorum hayata
Anne!
Ben çocukluğuma tutunarak yaşıyorum